بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری آب شرب روستایی شهرستان تایباد در سال ۹۵-۱۳۹۴

زمینه و هدف: خورندگی یکی از پیچیده ترین و پرهزینه ترین مشکلات مربوط به تولید آب آشامیدنی می باشد که بر سلامت مصرف کنندگان و پذیرش عمومی یک منبع آب و هزینه های تامین آب آشامیدنی تاثیر گذار است. رسوب گذاری نیز سبب مشکلاتی همچون گرفتگی و افت فشار در شبکه آب رسانی خواهد شد. هدف از این مطالعه تعیین کیفیت شیمیایی و شاخص های پایداری (پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری) منابع تامین آب شرب روستاهای شهرستان تایباد در سال 95-1394 بود. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد 96 نمونه (از 8 چاه) در مدت 12 ماه از نظر پارامترهای فیزیکی-شیمیایی مختلف مورد آنالیز قرار گرفت. سپس خورندگی و رسوب گذاری آب از نظر شاخص لانژلیه ، شاخص رایزنر، شاخص تهاجمی و شاخص پوکوریوس تعیین شد.  نتایج: نتایج نشان دادکه برخی از چاه ها نتوانستند حد مجاز کیفیت را از نظر tds و سختی براورده سازند. اما از نظر پارامترهای دیگری از جمله فلوراید، نیتریت و نیترات حدود مجاز رعایت شده بود. همچنین ایستگاه های نمونه برداری از نظر شاخص لانژلیه 50 درصد خورنده و 50 درصد رسوب گذار، شاخص رایزنر 50 درصد خورنده و 50 درصد خنثی، شاخص تهاجمی 25 درصد رسوب گذار و 75 درصد خنثی، و ازنظر شاخص پوکوریوس 37.5درصد خورنده، 25 درصد رسوب گذار و 37.5 درصد خنثی بودند. نتیجه گیری: از آنجا که از نظر اکثر شاخص ها، آب منطقه در وضعیت خنثی و پایدار قرار ندارد، لذا پایدارسازی آب قبل از ورود آب به شبکه توزیع به عنوان عاملی مهم در کنترل پدیده خورندگی و رسوب گذاری توصیه می شود.